Pubblichiamo l’articolo di Omar Onnis, estratto dalla versione cartacea de S’Indipendente, stampato per l’occasione di Fàulas, il Festival che ribalta i luoghi comuni sulla Sardegna.
Fàulas lompet a s’editzione de duos. No est unu fatu de pagu importu. Sa Sardigna est prena de manifestatziones culturales de cada casta. Fàulas però est un’àtera cosa. Movet dae preguntas e problemas chi àteros festival – belle totus – lassant a un’ala, comente chi no esistant, e imbetzes sunt sa primu cosa de castiare. Est a nàrrere totu su chi resumimus cun s’espressione “chistione sarda”.
Sa punna est de pònnere in duda in antis de totu s’idea chi is persones sardas tenent de s’dentidade issoro, ca est un’idea male fundada, prena de stereòtipos, de costrutos cuntzetuales benenosos ma assimilados comente chi èsserent sa Beridade. Est unu problema mannu, cun efetos sotziu-econòmicos e polìticos. Is istùdios post e de-coloniales narant comente funtzionat custu mecanismu.
No est unu fenòmenu sardu etotu. Fintzas cust’idea de sa “spetzialidade” sarda est unu stereòtipu malu. Cunforma a is obietivos de ANS, Fàulas proa a torrare sceda a custa netzessidade e a donare un’oferta culturale diferente, a manera articulada e unu pagu prus… contemporànea.
Unu festival non bastat a mudare is cosas, est craru. Ma est un’inghitzu.
